Sosyalistleri neden öldürmeliyiz?

* Dikkatli okur bu başlığı değerli şair Şükrü Erbaş'ın ünlü şiirine atıfla kullandığımı farketmiş olmalıdır!. Çünkü onlar sorumsuzdurlar! Dünyaları değiştirme misyonuna adanmış yüce ruhları fanilerin gündelik yaşamının gerekliliklerinden azadedir. Herkese zul olan onlara ziyadedir. Aşkınlıkta varlık kazanmış streril ruhları zorunluklar alanına yabancıdır. Onlar nazarında gidilecek yol adımla değil kanatla kat edilecek yükseklikte olduğu için yere basmak davadan yüzgeri etmektir. 'Kurtarılacak' ve 'aydınlatılacaklar'ın yaşamlarına yaklaşmayı zul sayar ama onların sorunlarına söylemsel düzeyde çözüm arama misyonundan da arta kalmazlar. Çünkü onlar düşüncesizdirler! Çoğu zaman tutunum ihtiyaçlarını karşılama tarzlarına 'devrimci yaşam' adını verirler. Onlar nazarında bir başkasının yaşamı, bulundukları aşkınlık düzeyinin yamacına harçtır. Almayı bilir ama vermeyi akıllarının ucuna bile getirmezler. Mazlumluk patolojisi içinden düşünür ve mutlak bir hak etmişlik kabulü ile hareket ederler. Çünkü onlar disiplinsizdirler! Çay, sigara, muhabbet üçlüsüne tutunmuş tebliğci müritler olarak gecenin gündüze karıştığı serbestlikte yaşamlarını sürdürürler. Bir mezrayı idare etmek üzerine kafa yormamış anlakları dünya devletsiz toplumunu kurmaya ahdetmiştir! Çünkü onlar kestirmeden gitmeyi yeğlerler! Taşıdıkları kavramsal kuramsal cephanelik dolayısıyla her daim hazır cevaptırlar. Cevapların soru(n)ları ortadan kaldırdığını sanmak gibi garip bir akıl yürütme tarzları vardır. İlme irfana bulaştıklarında birer sancı haline gelirler! Bilgi halesini başlarına geçirdiklerinde taç takmış birer monarka dönüşürler. Papaz okulu hiyerarşisi içinde unvanlar ve rütbelerle iş görür ama 'ultra sosyalist' olmanın onurunu da kimseye bırakmazlar. ....... ...... Söyleyin nasıl kurtuluruz sosyalistliğimizden!