Etiğe karşı ahlâk!

Hani gösterişli ambalajlara ya da kapaklara sahip 'kişisel gelişim' kitapları vardır.

Çarpıcı isimler taşırlar; 'on adımda özgüveninizi arttırın' gibi.

Size, yapın ve yapmayınlardan oluşan bir katolog sunarlar; 'pozitif düşünün', 'özel olduğunuzu unutmayın', 'size kendinizi kötü hissettiren insanlardan uzak durun', 'derin nefes alın'...

Kendi başına hiç ama hiçbir şeye yaramazlar!

Çünkü yaşamınızın varlık kazandığı (yapısal) koşullarla hiç ilgili değillerdir.

****

Sır değil; ülkemizde kamu alanı politizasyona tabi.

Kamu yönetiminde ne eşitlik var ne liyakat ne de objektiflik.

Atama yerine görevlendirme, mülakat, performans değerlendirme gibi mekanizmalar üzerinden bir kesime iş/meslek, yetki, görev ve sorumluluk verilirken diğer kesimler bunlardan sistematik olarak mahrum bırakılıyor.

Neydi kamu personel sisteminde eşitlik?

Herkesin, anayasal hükme referansla, kamu görevine girmekte, iş ve kariyer güvencesi kazanmakta vs. aynı durumda olması; kişilerde görevin (ilgili kamu hizmetinin) gerektirdiği nitelikler dışında herhangi bir niteliğin aranmaması.

Neydi kamu personel sisteminde liyakat?

Kamu görevine, o görevin gerektirdiği niteliklere sahip kişilerin alınması/atanması/görevlendirilmesi.

Bu işi yarışmaya konu edeceksek; göreve 'en layık' kişinin alınması...

Peki neydi kamu personel sisteminde objektiflik?

Kamu görevine girişte ve yükselmelerde, açık, objektif, standart, kontrol edilebilir kurallardan oluşan bir sistemin varlığı.

Evet, kamu yönetiminde eşitlik, liyakat ve objektiflik yok.

Peki ne var?

'Etik ilkelere bağlılık!'

Her idari birimin bir etik kurulu var.

Etik komisyonları kuruyor, alan uzmanları davet ediyor, meslek etiği seminerleri düzenliyoruz.

Kamuda etik iş görmenin standartlarını oluşturma çabası içindeyiz!

'El verilerek' mesleğe kazandırılmış, yükseltilmiş, kendisine bir görev tevdi edilmiş kişilere, 'etik davranış ilkeleri' belirleyip eğitim vererek kamu yönetiminde etiği egemen hale getireceğiz!

Ne diyeyim; önce ahlâk!