İktidar ve İktidarsızlık - 1

İktidar tesis etmek ve onu sürdürmek Siyaset Bilimi alanının gözde konularından biridir.
İktidar kabaca iki yolla tesis edilir ve sürdürülür: Zora dayalı olarak ve ideoloji kullanarak.

 
Zora dayalı iktidar çıplaktır, dolayımsızdır.

Çıplak ve dolayımsız olan, görüntü ne olursa olsun, zayıftır!

İlk-el toplumlarda ve pre-modern toplumsal formasyonlarda ağırlıkla zora dayalı iktidarlar tesis edilmiş ve bu iktidarlar uzunca bir süre devam ettirilebilmiştir.
Ama modern toplumlarda bu tür bir iktidar kurgusu ne tam anlamıyla tesis edilebilir ne de uzunca bir süre devam ettirilebilir.

Neden mi?
Modern toplum kompleks bir bütündür, çok farklı dinamikleri bünyesinde barındırır.
Hele de birçok yönden entegre olmuş bir dünya ölçeği gözönüne alındığında...

Böyle bir konjonktürde iç ve dış dinamikleri baskı altına alıp uzun süre yönetmek imkânsızdır.
Bunun için klasik egemenlik tarzının yerine hegemonik yönü güçlü (Gramsci'nin kulakları çınlasın!) bir egemenlik koymak son derece önemlidir.
Hegemonyayı klasik egemenlikten ayıran şey, geniş yığınların rızasını örgütlemeye dayanmasıdır.
Bu öyle bir rızadır ki, ne kadar geniş olursa olsun, yandaşlık halkaları üzerinden değil, bağlantısız ve/veya muarız yığınların iktidarı bir nebze meşru, değilse mazur görmeleri ile varlık kazanır.
Yani, iktidarın ideoloji kullanarak ve çıkar halkaları oluşturarak kitleleri yedekleyebilme marjı ve gücüne indirgenemez.
Türkiye'de gittikçe merkezileşen ve yoğunlaşan bir iktidar var.

Görünürde çok güçlü!
Ama gün geçtikçe hegemonik niteliğini kaybediyor.

Mesele seçim kazanmak ya da kaybetmek değil, bu!